Διανύουμε μια εποχή που οι κοινωνικές σχέσεις καθορίζονται από τα πρότυπα του κοινωνικού συστήματος .Η κοινωνία, λοιπόν, είναι ένα εργοστάσιο συμπεριφορών όπου συνήθειες, αξίες, πρότυπα σκέψης μεταφέρονται απ τον έναν στον άλλον και διασπούν τους ανθρώπους σε κατηγορίες .Είναι κάτι που το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας:πλούσιος και φτωχός , μαύρος και άσπρος, ντόπιος και ξένος, gay και στρειτ κλπ. Και πάντοτε ο αντίποδας του «κανονικού» σε όποιο πεδίο κ αν εκδηλώνεται γίνεται αντικείμενο καχυποψίας και ρατσισμού.
Το τέλος της δεκαετίας του ’90 σηματοδότησε μια βαθιά κρίση στη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Η εφαρμογή νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων διαχείρισης της οικονομίας συνέβαλλε στην ενίσχυση της κοινωνικής ανασφάλειας από πλευράς νεολαίας και εργαζομένων.
Αυτό σε συνδυασμό με την αδυναμία της επίσημης Αριστεράς να υπερασπιστεί ιστορικές κατακτήσεις όπως το δικαίωμα στην εργασία κ την κοινωνική ασφάλεια και να υπερασπιστεί τα δικαιώματα ενός κομματιού της εργατικής τάξης που υφίσταται την καταπίεση σε μεγαλύτερο βαθμό λόγω ρατσισμού οδηγούμαστε σ ένα σημαντικό συμπέρασμα:τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία πραγματοποίησε μια νεοσυντηριτικη στροφή.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ρατσισμός».Μια φράση που την ακούμε συνέχεια και μοιάζει με την παραληματική προσπάθεια του αρρώστου να πείσει τον εαυτό του ότι είναι καλά. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει ρατσισμός. Και τα επικείμενα προεδρικά διατάγματα, που αφορούν στο καθεστώς των αλλοδαπών στην Ελλάδα, το επιβεβαιώνουν. Και ο ξενοφοβικός τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε η κοινωνία τους οικονομικούς πρόσφυγες(παρόλο που παλιά σημαντικά κομμάτια της ίδιας, ωθούμενα απ την οικονομική καθυστέρηση αναγκάζονταν παλιά να μεταναστεύσουν σε χώρες όπως η Γερμανία κ οι ΗΠΑ),η ρατσιστική ταύτιση μεταναστών και εγκληματιών ,η εθνικιστική παράκρουση για το θέμα της σημαίας και η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της άκρας δεξιάς(ΛΑΟΣ) επιβεβαιώνουν ότι στην Ελλάδα υπάρχει ρατσισμός.
Μετανάστες και πρόσφυγες αποτελούν ίσως το πιο καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας μας .Αποτελούν φθηνό,πρόσφορο και εξαιρετικά επικερδές εργατικό δυναμικό.Είναι αναγκασμένοι να υποκύπτουν σε άθλιες συνθήκες απασχόλησης με πενιχρούς μισθούς, εξαντλητικά ωράρια , χωρίς ασφάλιση ενώ η απειλή της απέλασης τους συνοδεύει σε κάθε τους κίνηση.
Η κατασταλτική και ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών απ το ίδιο το κράτος (επιχειρήσεις «σκούπα», προληπτικές συλλήψεις με μοναδικό κριτήριο το χρώμα και την εθνικότητα, πολιτική «επαναπροωθήσεων»)έρχεται να συμπληρώσει τη φωνή όλων εκείνων που γοητευμένοι απ το όραμα «καθαρών κοινωνιών « διακηρύσσουν πως για την εγκληματικότητα και την ανεργία υπεύθυνοι είναι οι μετανάστες.
Τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη βίαιη απομάκρυνση προσφύγων από το χαρτό-καταυλισμό του Λιμανιού της Πάτρας. Με καλά οργανωμένο σχέδιο το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, και το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, συνεπικουρούμενα από Πολεοδομία και Νομαρχία, έχουν «εξαφανίσει» εκατοντάδες πρόσφυγες, έχουν κατεδαφίσει τμήμα του χαρτό-καταυλισμού και έχουν δώσει τελεσίγραφο σε όσους παραμένουν ακόμη να εγκαταλείψουν το χώρο, διαφορετικά θα συλληφθούν. Επιχειρείται έτσι, κλίμα τρομοκράτησης των προσφύγων που δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν τις ακριβές υπηρεσίες των κυκλωμάτων διακίνησης. Στοιβάζονται χρόνια τώρα κατά χιλιάδες στο λιμάνι της Πάτρας προσπαθώντας να φύγουν για άλλη Ευρωπαϊκή χώρα. Ζουν μαζί με τα σκουπίδια, τρέφονται από αυτά, φτιάχνουν σπίτια από χαρτόκουτα, σκεπάζονται με αυτά. Θύματα εκμετάλλευσης και βίας. Οι πρόσφυγες της Πάτρας έχουν εγκλωβιστεί στο φρούριο της Ευρώπης.
Μην ξεχνάμε και τις συνεχείς επιθέσεις μελών της άκρας δεξιάς σε μετανάστες ή τα γεγονότα της Κορίνθου όπου 7 αστυνομικοί συνέλαβαν μετανάστη, τον έσπασαν στο ξύλο και μετά τον πέταξαν στα χωράφια για να μην αποκαλυφθεί το μέγεθος της κακοποίησης.
Δυσχερέστατες είναι τέλος οι συνθήκες ζωής των μεταναστριών οι οποίες εκτός των άλλων, γίνονται και θύματα εξαναγκασμού σε πορνεία. Η γυναίκα μετανάστρια συνθλίβεται στον ολετήρα της διπλής καταπίεσης, της ανισοτιμίας στην εργασία και στην πληρωμή. Αναγκάζεται α εγκαταλείψει πολλές φορές τα παιδιά της και καταλήγει στην πορνεία , το σύγχρονο αυτό σκλαβοπάζαρο που είναι δυστυχώς η πρώτη επιλογή εργασίας που προσφέρεται στις αλλοδαπές.
Η εικόνα δεν παρουσιάζεται μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Η νέα Ευρώπη είναι μια Ευρώπη φρούριο ενάντια στους μετανάστες. Αρνείται την χορήγηση πολιτικού ασύλου και σκέφτεται να επιβάλλει περιορισμούς ακόμη και στην πιθανολογούμενη μετανάστευση από τα 10 νέα μέλη της.
Οι κυβερνήσεις επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τους τρομοκρατούμενους, αδιαφορώντας για οποιαδήποτε βιώσιμη λύση σε ένα μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα. Η κοντόφθαλμη πολιτική της επιδεικνύει πυγμή στους κολασμένους πρόσφυγες τους απόκληρους κάθε εποχής. Εν κατακλείδι, ο ρατσισμός δεν θεραπεύεται, καταπολεμείται. Ο Ουμανισμός δεν φιμώνεται ούτε παροπλίζεται, ενισχύεται. Ο ρατσισμός είναι εστία ανθρώπινου πόνου και φορέαςμόλυνσης της κοινωνικής υγείας και της ανθρώπινης ειρηνικής συνύπαρξης, τόσο αλλού, όσο και σ’ εμάς. Γι’ αυτό καταπολεμάται από τις δυνάμεις που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα να είμαστε διαφορετικοί αλλά και ίσοι. Ενώνουμε τις φωνές μας με τις δυνάμεις που αντιστέκονται και υποστηρίζουν τα θύματά του.
Το τέλος της δεκαετίας του ’90 σηματοδότησε μια βαθιά κρίση στη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Η εφαρμογή νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων διαχείρισης της οικονομίας συνέβαλλε στην ενίσχυση της κοινωνικής ανασφάλειας από πλευράς νεολαίας και εργαζομένων.
Αυτό σε συνδυασμό με την αδυναμία της επίσημης Αριστεράς να υπερασπιστεί ιστορικές κατακτήσεις όπως το δικαίωμα στην εργασία κ την κοινωνική ασφάλεια και να υπερασπιστεί τα δικαιώματα ενός κομματιού της εργατικής τάξης που υφίσταται την καταπίεση σε μεγαλύτερο βαθμό λόγω ρατσισμού οδηγούμαστε σ ένα σημαντικό συμπέρασμα:τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία πραγματοποίησε μια νεοσυντηριτικη στροφή.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ρατσισμός».Μια φράση που την ακούμε συνέχεια και μοιάζει με την παραληματική προσπάθεια του αρρώστου να πείσει τον εαυτό του ότι είναι καλά. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει ρατσισμός. Και τα επικείμενα προεδρικά διατάγματα, που αφορούν στο καθεστώς των αλλοδαπών στην Ελλάδα, το επιβεβαιώνουν. Και ο ξενοφοβικός τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε η κοινωνία τους οικονομικούς πρόσφυγες(παρόλο που παλιά σημαντικά κομμάτια της ίδιας, ωθούμενα απ την οικονομική καθυστέρηση αναγκάζονταν παλιά να μεταναστεύσουν σε χώρες όπως η Γερμανία κ οι ΗΠΑ),η ρατσιστική ταύτιση μεταναστών και εγκληματιών ,η εθνικιστική παράκρουση για το θέμα της σημαίας και η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της άκρας δεξιάς(ΛΑΟΣ) επιβεβαιώνουν ότι στην Ελλάδα υπάρχει ρατσισμός.
Μετανάστες και πρόσφυγες αποτελούν ίσως το πιο καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας μας .Αποτελούν φθηνό,πρόσφορο και εξαιρετικά επικερδές εργατικό δυναμικό.Είναι αναγκασμένοι να υποκύπτουν σε άθλιες συνθήκες απασχόλησης με πενιχρούς μισθούς, εξαντλητικά ωράρια , χωρίς ασφάλιση ενώ η απειλή της απέλασης τους συνοδεύει σε κάθε τους κίνηση.
Η κατασταλτική και ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών απ το ίδιο το κράτος (επιχειρήσεις «σκούπα», προληπτικές συλλήψεις με μοναδικό κριτήριο το χρώμα και την εθνικότητα, πολιτική «επαναπροωθήσεων»)έρχεται να συμπληρώσει τη φωνή όλων εκείνων που γοητευμένοι απ το όραμα «καθαρών κοινωνιών « διακηρύσσουν πως για την εγκληματικότητα και την ανεργία υπεύθυνοι είναι οι μετανάστες.
Τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη βίαιη απομάκρυνση προσφύγων από το χαρτό-καταυλισμό του Λιμανιού της Πάτρας. Με καλά οργανωμένο σχέδιο το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, και το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, συνεπικουρούμενα από Πολεοδομία και Νομαρχία, έχουν «εξαφανίσει» εκατοντάδες πρόσφυγες, έχουν κατεδαφίσει τμήμα του χαρτό-καταυλισμού και έχουν δώσει τελεσίγραφο σε όσους παραμένουν ακόμη να εγκαταλείψουν το χώρο, διαφορετικά θα συλληφθούν. Επιχειρείται έτσι, κλίμα τρομοκράτησης των προσφύγων που δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν τις ακριβές υπηρεσίες των κυκλωμάτων διακίνησης. Στοιβάζονται χρόνια τώρα κατά χιλιάδες στο λιμάνι της Πάτρας προσπαθώντας να φύγουν για άλλη Ευρωπαϊκή χώρα. Ζουν μαζί με τα σκουπίδια, τρέφονται από αυτά, φτιάχνουν σπίτια από χαρτόκουτα, σκεπάζονται με αυτά. Θύματα εκμετάλλευσης και βίας. Οι πρόσφυγες της Πάτρας έχουν εγκλωβιστεί στο φρούριο της Ευρώπης.
Μην ξεχνάμε και τις συνεχείς επιθέσεις μελών της άκρας δεξιάς σε μετανάστες ή τα γεγονότα της Κορίνθου όπου 7 αστυνομικοί συνέλαβαν μετανάστη, τον έσπασαν στο ξύλο και μετά τον πέταξαν στα χωράφια για να μην αποκαλυφθεί το μέγεθος της κακοποίησης.
Δυσχερέστατες είναι τέλος οι συνθήκες ζωής των μεταναστριών οι οποίες εκτός των άλλων, γίνονται και θύματα εξαναγκασμού σε πορνεία. Η γυναίκα μετανάστρια συνθλίβεται στον ολετήρα της διπλής καταπίεσης, της ανισοτιμίας στην εργασία και στην πληρωμή. Αναγκάζεται α εγκαταλείψει πολλές φορές τα παιδιά της και καταλήγει στην πορνεία , το σύγχρονο αυτό σκλαβοπάζαρο που είναι δυστυχώς η πρώτη επιλογή εργασίας που προσφέρεται στις αλλοδαπές.
Η εικόνα δεν παρουσιάζεται μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Η νέα Ευρώπη είναι μια Ευρώπη φρούριο ενάντια στους μετανάστες. Αρνείται την χορήγηση πολιτικού ασύλου και σκέφτεται να επιβάλλει περιορισμούς ακόμη και στην πιθανολογούμενη μετανάστευση από τα 10 νέα μέλη της.
Οι κυβερνήσεις επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τους τρομοκρατούμενους, αδιαφορώντας για οποιαδήποτε βιώσιμη λύση σε ένα μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα. Η κοντόφθαλμη πολιτική της επιδεικνύει πυγμή στους κολασμένους πρόσφυγες τους απόκληρους κάθε εποχής. Εν κατακλείδι, ο ρατσισμός δεν θεραπεύεται, καταπολεμείται. Ο Ουμανισμός δεν φιμώνεται ούτε παροπλίζεται, ενισχύεται. Ο ρατσισμός είναι εστία ανθρώπινου πόνου και φορέαςμόλυνσης της κοινωνικής υγείας και της ανθρώπινης ειρηνικής συνύπαρξης, τόσο αλλού, όσο και σ’ εμάς. Γι’ αυτό καταπολεμάται από τις δυνάμεις που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα να είμαστε διαφορετικοί αλλά και ίσοι. Ενώνουμε τις φωνές μας με τις δυνάμεις που αντιστέκονται και υποστηρίζουν τα θύματά του.
Ανοιχτά σύνορα για όλους –νομιμοποίηση όλων των μετανάστων
‘Ασυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες
Θεσμοθέτηση των δικαιωμάτων όλων των μεταναστών σε εκπαίδευση, υγεία, ασφάλιση, δικαιωσύνη και πολιτίκα δικαιώματα
Δημιουργία κέντρων υποδοχής για πρόσφυγες κ μεταναστές
Μέτρα υπερ των γυναικών θυμάτων της καταναγκαστικής πορνείας
