Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Μεταφερθήκαμε σε έναν νέο διαδυκτιακό χώρο στην παρακάτω διεύθυνση




ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΜΑΣ!

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

17 Αυγούστου 1944 - Το Μπλόκο της Κοκκινιάς

Αφίσα του ΕΑΜ για το μπλόκο της Κοκκινιάς
                                         Απ' το βρόχο του μπλόκου βγαλμένη
τους καπνούς, τη φωτιά, τα χωνιά,
τη θηλιά που σού είχαν στημένη
ξεπετιέσαι ψηλά Κοκκινιά...

Ατσαλένια πατρίδα του ιδρώτα
μη λυγώντας να ζήσεις σκυφτά
δίνεις αίμα κι ανάβεις τα φώτα
μιας Αυγούστου τρανής δεκαεφτά ...

Κοκκινιά, Λευτεριά και Ελλάδα
στο βωμό κάποιας μάντρας σφιχτά,
στα ουράνια υψώσαν λαμπάδα
μιας Αυγούστου τρανής δεκαεφτά
(του Γ. Χατζηαναστασίου)









Κοντά στις 2:30 το πρωί ξεκινά το δράμα της ομαδικής σφαγής που θα ακολουθήσει όταν ανέβει ο ήλιος ψηλά. Δεκάδες γερμανικά καμιόνια περικυκλώνουν τις γύρω περιοχές που περικλείουν την Κοκκινιά, από Κορυδαλλό, Αιγάλεω, Δαφνί και Ρέντη μέχρι Κερατσίνι, Φάληρο και Πειραιά, ο κλοιός σφίγγει.


Μαζί με τους Ναζί κατακτητές καταφθάνει στην προσφυγούπολη του Πειραιά, τη «Μικρή Μόσχα», όπως είχαν βαπτίσει την Κοκκινιά, και το μηχανοκίνητο τμήμα του δοσίλογου Ν. Μπουραντά. Περί τους 3.000 βαριά οπλισμένους με πολυβόλα, όλμους, μυδράλια, ταχυβόλα, αυτόματα, Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την πόλη που εκείνη την ώρα κοιμάται.


Επικεφαλής της κτηνωδίας που θα εξελιχθεί σε λίγες ώρες, ο συνταγματάρχης Πλυντζανόπουλος, ο ταγματάρχης Γιώργος Σγούρος και ο διοικητής του μηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Νίκος Μπουραντάς. Μετά τις 6:00 π.μ. ακούγονται τα «χωνιά» στους δρόμους της Κοκκινιάς. Όχι τα χωνιά της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ που καλούσαν κάθε τόσο τον Κοκκινιώτικο λαό σε αντίσταση και του έδιναν κουράγιο, μα τα χωνιά των ταγματασφαλιτών:
«Προσοχή-προσοχή! Σας μιλάνε τα τάγματα ασφαλείας. Όλοι οι άνδρες από 14-60 ετών να πάνε στην πλατεία της Οσίας Ξένης για έλεγχο ταυτοτήτων. Όσοι πιαστούν στα σπίτια τους θα τουφεκίζονται επί τόπου». Πανικός σε κάθε σπίτι και σε κάθε δρόμο της πόλης. Μερικοί κρύβονται όπως-όπως σε στέγες, καταπακτές, πηγάδια, όπου βρουν. Με υποκόπανους γκρεμίζονται οι πόρτες των φτωχών παραγκόσπιτων και με βρισιές και κλωτσιές σέρνονται κυριολεκτικά προς τον τόπο του Μαρτυρίου, εκατοντάδες συμπολίτες μας αγωνιστές. Αρκετοί ήταν εκείνοι που δεν υπάκουσαν στην εντολή και εκτελέστηκαν επί τόπου στα σπίτια τους.


Οι γυναίκες με τα παιδιά κλαίνε και οδύρονται ακολουθώντας με αγωνία τους δικούς τους ανθρώπους.


Οι Γερμανοί αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Οι ταγματασφαλίτες μπαίνουν στα σπίτια και αρπάζουν ότι βρουν, καταστρέφουν, καίνε, βρίζουν και χτυπούν τα γυναικόπαιδα. Η μικρή αντίσταση που πρόλαβαν να δεχτούν από ομάδες ΕΛΑΣιτών πνίγεται στο αίμα. Οι πρώτοι νεκροί πέφτουν σε διάφορους δρόμους.


Γύρω στις 8.00 π.μ. η πλατεία της Οσίας Ξένης, αλλά και οι γύρω δρόμοι, έχουν γεμίσει από κόσμο. Περίπου 25.000 άτομα. Χωρίζονται κατά ομάδες σε πεντάδες με κενά μεταξύ τους για να μπορούν οι δήμιοι και να υποδεικνύουν όποιον θέλουν. Η εντολή είναι να κάθονται γονατιστοί με ψηλά το κεφάλι. Η ζέστη είναι αφόρητη και αρκετοί είναι αυτοί που λιποθυμούν και ζητούν εναγωνίως λίγες σταγόνες νερό. Όσες γυναίκες προσπαθούν να πλησιάσουν τους κρατούμενους προσφέροντάς τους από τις πήλινες στάμνες λίγο νερό, κακοποιούνται μπροστά σε όλους.


Ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά, τα παλικάρια γονατισμένα με τα πρόσωπά τους γυρισμένα προς τη Μάντρα περιμένουν με αγωνία. Οι γερμανοτσολιάδες πιάνουν δουλειά.


Ο συνταγματάρχης των ταγματασφαλιτών Ι.Πλυντζανόπουλος, που φοράει κάσκα και κρατά μαστίγιο, δίνει το γενικό πρόσταγμα. Ο ταγματάρχης Γ.Σγούρος με το γιο του «μπέμπη» (Θεόδωρο Σγούρο) που είναι ντυμένος τσολιάς και οπλισμένος με αραβίδα, παίρνουν θέσεις.


Στην πλατεία εμφανίζονται ελάχιστοι Κοκκινιώτες που φορούν μαύρες κουκούλες και έχουν καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος, ως γνήσιοι προδότες υποδεικνύουν ποιους να εκτελέσουν. Οι προδότες Κιρκόρ Μπαταβιάν, Γρηγόρης Ιωαννίδης, Μπεμπέκογλου, Μεϊμάρης κ.α. αρχίζουν να υποδεικνύουν πατριώτες.


Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης, διακρίνει μέσα στο πλήθος το λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με ειρωνεία τον χαιρετά «τα σέβη μου λοχαγέ» και δίνει το σύνθημα. Αφού με την ξιφολόγχη του βγάζουν το μάτι και του σχίζουν τα μάγουλα, τον περιφέρουν ανάμεσα στο πλήθος ζητώντας του να προδώσει. Η απάντηση του ΕΛΑΣίτη λοχαγού ήταν «Πατριώτες, σηκώστε το κεφάλι, μη φοβάστε. Δεν πρόκειται να προδώσω κανέναν». Σέρνεται για να κρεμαστεί αναίσθητος. Λίγο πριν το τέλος του ψέλλισε. «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗ»!!!.


Ακολουθεί ο γραμματέας της ΚΟΒ Κιλικιανών του Κ.Κ.Ε., Παναγιώτης Ασμάνης που τον κομμάτιασαν στην κυριολεξία καθώς τον έσερναν για εκτέλεση. Τον σκότωσε ο ίδιος ο Πλυντζανόπουλος.


Οι δοσίλογοι Βακαλόπουλος, Παρθενίου, Τσιμπιδάρος, Τσανακαλιώτης, Τηλέμαχος, Μόρφης (της Ειδικής Ασφάλειας), Μητρόπουλος, Γκίνος μαζί με το λοχαγό Παπαγεωργίου και τον διερμηνέα Ανθόπουλο συνεχίζουν με το δάχτυλο τεντωμένο : «Εσύ εκεί, κι εσύ εμπρός σήκω. Εσύ ο κομμουνιστής».


Οι κουκουλοφόροι σαν τα φίδια σέρνονται μέσα στο πλήθος και διαλέγουν ..και ο δήμιος εκτελεί. Μέχρι να τους πάνε στον τόπο της εκτέλεσης τους βασανίζουν απάνθρωπα για να προδώσουν. Χαρακτηριστικό της ανδρείας, του υψηλού φρονήματος και του πατριωτισμού των εκτελεσθέντων είναι ότι λίγο πριν το θάνατο και με αντάλλαγμα την ίδια τους τη ζωή, κανείς δεν πρόδωσε άλλο συναγωνιστή του. Ενώ πολλοί ήταν αυτοί που πριν πέσουν νεκροί έδιναν θάρρος στους υπόλοιπους προτρέποντάς τους να αγωνιστούν ενάντια στο φασισμό.


Ο τόπος εκτέλεσης είναι κοντά στην πλατεία της Οσίας Ξένης στη μάντρα ενός ταπητουργείου , στη συμβολή των οδών Κιλικίας και Θειρών. Η μάντρα του υφαντουργείου Παγιασλή γεμίζει με παλικάρια. Ο Γερμανός δήμιος που βρίσκεται στο πόστο του μέσα στη Μάντρα πίνει συνέχεια ούζο και με το όπλο του συνεχώς εκτελεί. Πίνει , βρίζει, εκτελεί και συνεχώς αναφωνεί «άλλες κόμουνιστ καπούτ», («Όλοι οι κομμουνιστές θα πεθάνουν»).


Την ώρα των ομαδικών εκτελέσεων μια ομάδα ανταρτών με επικεφαλής τους την ηρωίδα και ξακουστή αντάρτισσα Διαμάντω Κουμπάκη κρύβονται στο βόρειο τμήμα της πόλης σε σπίτια συναγωνιστών τους. Ξαφνικά γερμανικά καμιόνια ζώνουν την περιοχή και αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Από τα 90 σπίτια της περιοχής καίγονται τα 80. Για το λόγο αυτό η συνοικία του 4ου Καραβά ονομάστηκε «Καμένα». Γύρω στις 11:00 π.μ., οι Γερμανοί πληροφορούνται ότι στη Νεάπολη προδόθηκε (σύμφωνα με μαρτυρίες, από τον Τάσο Μπαλασάκη) το κρησφύγετο μιας ομάδας του εφεδρικού ΕΛΑΣ, στην οποία συμμετείχε η Διαμάντω Κουμπάκη. Η χαρά των Γερμανών ήταν μεγάλη διότι κατάφεραν να την συλλάβουν. Καθώς τη χτυπούσαν κατευθυνόμενοι προς τη Μάντρα η Διαμάντω τους έβριζε και τους απαντούσε «σαν και εσάς προδότες εγώ έφαγα 65!». Παρά το άγριο ξυλοδαρμό της με τους υποκόπανους των όπλων, φθάνοντας στη Μάντρα του μαρτυρίου και λίγο πριν την εκτελέσουν βρήκε το κουράγιο να φωνάξει «Μια ζωή τη χρωστάμε, ας μην την πάρουν οι προδότες. Υπάρχουν χιλιάδες λεβέντες. Θα τους εκδικηθούν».


Παρόμοια κατάληξη θα έχει και μια άλλη ηρωίδα, η Αθηνά Μαύρου. Καθώς την έσερναν βίαια στην Οσία Ξένη, για να μαρτυρήσει όσους γνώριζε, φώναξε: «αδέλφια το κεφάλι ψηλά, δε γνωρίζω κανέναν και ας με φάει το βόλι του Γερμανού».


Την ώρα που η Διαμάντω Κουμπάκη και η Αθηνά Μαύρου έπεφταν στα χέρια των Γερμανών για να βρουν τραγικό θάνατο στην ίδια περιοχή μια ομάδα ΕΛΑΣιτών με επικεφαλής το Θεόδωρο Μακρή συνεχίζει να δίνει γενναία μάχη. Κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να διαφύγουν από το γερμανικό κλοιό. Νεκροί πέφτουν ο Θεόδωρος Μακρής και ο Ιταλός Αντιφασίστας που είχε προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ Νίνο ή Πέτρος.


Στην πλατεία Οσίας Ξένης συνεχίζεται η τραγωδία. Εκατοντάδες γυναίκες προσπαθούν να ανακουφίσουν τον πόνο των αγωνιστών και με στάμνες κουβαλούν λίγο νερό και λίγο ψωμί. Οι δήμιοι σπάνε τις στάμνες, κλωτσάνε τις γυναίκες και βρίζουν.. Τα παιδιά κλαίνε και σπαράζουν: Η ζέστη, η δίψα, ο φόβος έχει σκεπάσει τα πρόσωπα και τις ψυχές όλων. Οι Γερμανοί και οι «Έλληνες» συνεργάτες τους χαμογελούν σαρκαστικά. Η αγωνία της διαλογής συνεχίζεται, οι ριπές στη Μάντρα συνεχίζονται, το Μαρτύριο τελειωμό δεν έχει. Τη στιγμή αυτή ξεχωρίζει ο ηρωισμός του αγωνιστή Κώστα Περιβόλα ο οποίος, την ώρα που τον διαλέγουν για εκτέλεση, ορμά πάνω στον Ι.Πλυντζανόπουλο και τον πιάνει από το λαιμό, Ο δήμιος προλαβαίνει και τον εκτελεί επί τόπου. Λίγο μετά το μεσημέρι σταματούν οι εκτελέσεις.

Έχουν προηγηθεί κι άλλες ομαδικές εκτελέσεις στα Καμένα, στη συμβολή των οδών Ακροπόλεως και Αρτέμιδος. Εκεί εκτελούνται 46 πατριώτες οι οποίοι μεταφέρθηκαν στην περιοχή με καμιόνια από την Οσία Ξένη.


Στο χώρο της Μάντρας η εικόνα είναι αποτρόπαια. Σωρός τα πτώματα, τσουβαλιασμένα το ένα πάνω από το άλλο. Το αίμα δύο πήχες έγλυφε το πάτωμα. Οι Γερμανοί δίνουν διαταγή στους κουκουλοφόρους να σκυλέψουν τους νεκρούς. Τα κτήνη ορμούν πάνω στα κουφάρια των ηρώων και αρχίζουν να τους παίρνουν ότι αντικείμενα αξίας είχαν πάνω τους. Ρολόγια, δαχτυλίδια , βέρες κ.α. Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το αποτρόπαιο ανοσιούργημά τους και οι ίδιοι οι Γερμανοί εκτέλεσαν κάποιους από αυτούς επί τόπου. Ανάμεσα σ΄ αυτούς ήταν και οι προδότες Μπατράνης και Μπεμπέκογλου.


Ο υπαστυνόμος Λευτέρης Παπανάγλου (*ήταν μέλος του ΕΑΜ) λαμβάνει εντολή από το Διοικητή του 5ου Αστυνομικού Τμήματος να επιβλέψει τη μεταφορά των εκτελεσμένων από το χώρο της Μάντρας στο Γ΄ Νεκροταφείο.. Κατόπιν διαταγής οι εργάτες του Δήμου θάβουν τους εκτελεσμένους της Μάντρας στο Γ΄ Νεκροταφείο και τους εκτελεσμένους των Καμένων στο Νεκροταφείο της Ανάληψης.


Η αυλαία αυτής της τραγωδίας έκλεισε γύρω στις 6:00 μ.μ. με ένα ξεδιάλεγμα περίπου 8.000 Κοκκινιωτών ομήρων. Ένα τεράστιο ανθρώπινο ποτάμι ξεκίνησε από την Κοκκινιά για το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Οι όμηροι οδηγούνται, σε φάλαγγα ανά τέσσερις, και σ΄ αυτή την απόσταση, περίπου 7 χιλιομέτρων όσοι πέφτουν κάτω από την εξάντληση, τη δίψα ή τη ζέστη, βασανίζονται αμέσως. Σε όλους τους δρόμους της Κοκκινιάς ακούς μόνο κλάματα μανάδων, συζύγων και παιδιών, ενώ από παντού ρέει αίμα και η πόλη μυρίζει θάνατο.


Όπως αναφέρει ο μαχητής του ΕΛΑΣ Αγ. Σοφίας Πειραιά, Μιχάλης Γρηγοράκης, ο οποίος συμμετείχε σ΄ αυτήν την πορεία, ένας από τους ταγματασφαλίτες που τους συνόδευαν, καθ΄ όλη τη διαδρομή φώναζε «Η Κοκκινιά δεν είναι εδώ. Η Γερμανία είναι εδώ. Πάρτε το χαμπάρι και θα πεθάνετε όλοι σας». Από το Χαϊδάρι γύρω στα 1.800 άτομα σέρνονται στα κολαστήρια της Γερμανίας. Κοκκινιώτες κλείστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Μανχάϊμ, Νταχάου, Μπούνχεβαλντ, Μπίπλις, Άουσβιτς και αλλού.



Η επόμενη μέρα, 18 Αυγούστου 1944

Από την επόμενη κιόλας ημέρα ενώ η φυσιολογική αντίδραση θα ήταν το πένθος, στην Κοκκινιά γίνεται κάτι πρωτόγνωρο. Ο λαός της πόλης μη μπορώντας να ξεπλύνει τα ανεξίτηλα σημάδια από αίμα σε κάθε γωνιά της πόλης, πενθεί με το δικό του τρόπο. Συσπειρώνεται ακόμη περισσότερο στις Οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης και το χωνί του ΕΑΜ ηχεί και πάλι στη πόλη και καλεί το λαό σε αγώνα ενάντια στο φασισμό.
Το ίδιο κιόλας βράδυ κυκλοφορούν χιλιάδες προκηρύξεις στην πόλη με εξέχουσα την ιστορική προκήρυξη της Κομματικής Οργάνωσης Κοκκινιάς του Κ.Κ.Ε. (όλες τυπώθηκαν στο παράνομο τυπογραφείο επί της Τζαβέλα και Αιτωλικού).

Την επομένη του Μπλόκου, ο λαός της Κοκκινιάς συγκεντρώθηκε έξω από το Δημαρχείο (Κονδύλη και Κινικίου) και ζητούσε πληροφορίες για τους ομήρους. Η απάντηση του διορισμένου Δημάρχου Γρηγόρη Χατζή ήταν «Δεν φταίνε καθόλου οι Γερμανοί, παρά φταίνε τα χωνιά».

Πάνω από το πυρωμένο σίδερο του κατακτητή υπήρξε η ψυχή των αδούλωτων Κοκκινιωτών οι οποίοι στο σύνολο τους κράτησαν ψηλά τη σημαία της αντίστασης, της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας, της εθνικής ανεξαρτησίας και του οράματος της λαϊκής κυριαρχίας. Όπως ανεξίτηλο είναι το αίμα των ηρώων σε κάθε γωνιά της πόλης μας, των ηρώων που αντιστάθηκαν στους ξένους κατακτητές και τα ντόπια φερέφωνά τους, έτσι ανεξίτηλες είναι και οι αγωνιστικές παρακαταθήκες του λαού της πόλης μας.

Aπό το Χρονικό Μνήμης του Δήμου Νίκαιας "Τo Μπλόκο της Κοκκινιάς", 2004

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Σε πήρε ο Λαμπράκης, σε πήρε η Λεφτεριά..

Την προηηγούμενη εβδομάδα συμπληρώθηκαν 47 χρόνια από την κρατική δολοφονία του 23χρονου -τότε- φοιτητή της ΑΣΟΕΕ, μέλος της Νεολαίας της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) και αργότερα της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, Σωτήρη Πέτρουλα. Ενεργό μέλος του αγώνα για Δημοκρατία και Ελευθερία του ελληνικού λαού από τους ξένους και ντόπιους καταπιεστές ο Σωτήρης Πέτρουλας δολοφονείται -κάτω από άγνωστες ακόμα και μέχρι σήμερα συνθήκες- στις 21 Ιουλίου 1965 από τις δυνάμεις της αστυνομίας, μόλις δύο χρόνια μετά την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από παρακρατική ομάδα στη Θεσσαλονίκη τον Μάη του 1963. Το 1975 ο φοιτητικός σύλλογος της ΑΣΟΕΕ ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Σωτήρη Πέτρουλα και τους αγώνες του, δίνει το όνομά του στο σύλλογο. Ακολουθεί ένα σύντομο ιστορικό της εποχής.



 
Διαδήλωση για την δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα
Βρισκόμαστε στον Ιούλη του 1965. Το παλάτι, έχει ωθήσει σε παραίτηση την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, μετά την απαίτηση του Γεωργίου Παπανδρέουνα αναλάβει το υπουργείο άμυνας ενώ τα ανάκτορα ήθελαν αυτό το κρίσιμο υπουργείο σε κάποιον «δικό τους», και έχει επιβάλει πραξικοπηματικά την κυβέρνηση των αποστατών (Νόβας, Μητσοτάκης κ.α.), πυροδοτώντας τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση.
Όλη η χώρα συγκλονίζεται από μαζικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία. Με κάθε τρόπο ο λαός εκδηλώνει την πίστη του στη νόμιμη κυβέρνησή που είχε εκλέξει ενάμιση μόλις χρόνο πριν με 52,7% και 171 έδρες.

Στις 21 Ιούλη η ΕΦΕΕ καλεί τους φοιτητές σε συγκέντρωση στα Προπύλαια με κεντρικά συνθήματα «Να φύγει η αυλόδουλη κυβέρνηση» «Την κυβέρνηση εκλέγει ο λαός και όχι το παλάτι και οι αμερικανοί» κ.α.
Στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρ. Λαδά, η αστυνομία κατόπιν διαταγών του υπουργού δημόσιας τάξης, ναυάρχου Τούμπα, επιτίθεται στους συγκεντρωμένους. Ο 23χρονος αγωνιστής φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, Σωτήρης Πέτρουλας πέφτει νεκρός, ενώ τραυματίζονται εκατοντάδες και συλλαμβάνονται 258 άτομα στην πλειοψηφία τους νεολαίοι, ανάμεσά τους και 28 μαθητές. Η επίθεση της αστυνομίας και οι ξυλοδαρμοί συνεχίζονται επί πέντε ώρες κατά τη διάρκεια των
 οποίων νεαροί ξυλοκοπούνται άγρια ακόμα και μέσα στο σταθμό Α΄βοηθειών.
Ο Σωτήρης Πέτρουλας σε διαδήλωση για το 114


Τις επόμενες ώρες εξελίσσεται μια λυσσαλέα προσπάθεια της αστυνομίας να ταφεί ο Πέτρουλας μυστικά. Ο νεκρός από το νεκροτομείο μεταφέρετε εσπευσμένα στο Γ’ νεκροταφείο Πειραιά το οποίο φρουρείται από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Ενώ αναμενόταν η ταφή κατατέθηκε μήνυση εκ μέρους των γονέων του Πέτρουλα κατά των αστυνομικών για ανθρωποκτονία και αίτημα για δεύτερη νεκροψία καθώς υποστήριζαν πως ο Πέτρουλας στραγγαλίστηκε. Κατόπιν της μήνυσης ο εισαγγελέας ανέστειλε τον ενταφιασμό και τελικά η οικογένεια παρέλαβε τη σορό.
Η κηδεία του Πέτρουλα στις 23 Ιούλη, μετατρέπεται σε τεράστια διαδήλωση με μια ανθρωποθάλασσα να ακολουθεί την πένθιμη πομπή από το σπίτι της οικογένειας στον Κολωνό ως το Α’ Νεκροταφείο.





Από εφημερίδα της εποχής



Ο Σωτήρης Πέτρουλας μπήκε στο πάνθεον των ηρώων και μαρτύρων του λαϊκού μας κινήματος αποτελώντας από τότε σύμβολο για τους αντιιμπεριαλιστικούς και αντιφασιστικούς αγώνες του λαού και της νεολαίας.


Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης Φ.Σ ΑΣΟΕΕ


Απόφαση Γενικής Συνέλευσης


του Φ.Σ. ΑΣΟΕΕ «Σωτήρης Πέτρουλας» 22/5/12

Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε την αστυνομοκρατία στο κέντρο της Αθήνας, ιδιαίτερα στη περιοχή γύρω από την ΑΣΟΕΕ με κλούβες των ΜΑΤ και καθημερινές επιθέσεις στο προαύλιο χώρο της σχολής κατά των φοιτητών και των μεταναστών. 

Αποκορύφωμα αυτής της αστυνομοκρατίας και τρομοκρατίας , ήταν η εισβολή που έγινε το βράδυ της Τετάρτης 16/5 κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας και ενώ η σχολή ήταν γεμάτη φοιτητές. Είναι ξεκάθαρη η επίθεση που γίνεται σε συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες και στο άσυλο που είναι μια κατάκτηση του λαϊκού κινήματος. Επίσης η γεμάτη σχολή αποτελούσε ένα ιδανικό μέρος έτσι ώστε να επιβεβαιώσει η ελληνική αστυνομία το εχθρικό και τρομοκρατικό της πρόσωπο. Κατά τη μία τα ξημερώματα της Πέμπτης, έφτασαν 2 μηχανές της αστυνομίας μπροστά στην είσοδο και βλέποντας ότι μέσα παρευρίσκονταν φοιτητές, 20 περίπου αστυνομικοί της ομάδας ΔΕΛΤΑ εισέβαλαν στο προαύλιο χώρο και κραδαίνοντας κλομπ ξεκίνησαν να κυνηγούν τους φοιτητές που βρισκόταν εκεί φτάνοντας μέχρι το θυρωρείο (την κεντρική είσοδο). Μετά από εκεί κατευθύνθηκαν προς τα έξω βρίζοντας και προκαλώντας. Έτσι μερίδα των φοιτητών στάθηκε απέναντι τους προσπαθώντας να τους απωθήσει από το χώρο του πανεπιστημίου. Οι αστυνομικοί αφού βγήκαν έξω άρχισαν να πετούν πέτρες προς τους φοιτητές και τους απειλούσαν ότι θα ξαναμπούν. Επικράτησε μία γενικευμένη κατάσταση τρομοκρατίας τόσο μέσα όσο και έξω από τη σχολή καθώς έξω χτυπήθηκε ένας φοιτητής από κλομπ αστυνομικού ο οποίος οδηγήθηκε στο νοσοκομείο. Αυτό αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα σαν περιστατικό μετά την συνεχιζόμενη ένταση και αστυνομοκρατία στην περιοχή τους τελευταίους μήνες. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στις 9 Μαΐου νεοναζί μαζί με τα ΜΑΤ πετούσαν πέτρες σε μετανάστες και φοιτητές με τη πλήρη συγκάλυψη της ηγεσίας της αστυνομίας και των ΜΜΕ.

Την Τρίτη 22/5/12 την ώρα που γίνονταν η Γενική Συνέλευση του Φ.Σ. ΑΣΟΕΕ μάθαμε ότι είχε μόλις γίνει ρατσιστική επίθεση με κατσαβίδι σε μετανάστη, έξω από την σχολή στην Πατησίων. Συγκεκριμένα, καθώς ο μετανάστης διέσχιζε την Πατησίων, βγήκε από σταθμευμένο αμάξι με 4 άτομα, ο ένας, κοπανώντας την πόρτα του πάνω στον μετανάστη. Όταν ο μετανάστης ζήτησε το λόγο, έφαγε ένα χαστούκι και στη συνέχεια του επιτέθηκαν καρφώνοντας του ένα κατσαβίδι στο χέρι, ενώ στην συνέχεια τον απείλησαν και με μαχαίρι. Ευτυχώς η αντίδραση του κόσμου της σχολής ήταν άμεση αφού βγήκαν κατευθείαν στην Πατησίων κλείνοντας το ένα ρεύμα με πανό και φωνάζοντας αντιφασιστικά συνθήματα.

Απέναντι σε όλα αυτά, τόσο καιρό η πρυτανεία με τη σιωπή της φαίνεται ότι συναινεί απόλυτα και επικροτεί.

Το χτύπημα των μεταναστών δεν γίνεται τυχαία αλλά αποτελεί προσπάθεια διάλυσης της ταξικής ενότητας ανάμεσα στους εργαζομένους. Επίσης θέλουν να φιμώσουν και να καταστείλουν κάθε φωνή και κοινωνικό αγώνα που εκφράζεται στους χώρους του ασύλου.

Λύση είναι η ενεργή κινητοποίηση όλων για να μπορέσουμε να υπερασπιστούμε και να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν. Όπλα μας οι Γενικές Συνελεύσεις και κάθε μορφή ριζοσπαστικής πάλης και οργάνωσης από τα κάτω.



Απαιτούμε:

¨ Την άμεση απομάκρυνση των αστυνομικών δυνάμεων ΜΑΤ από το χώρο γύρω από την ΑΣΟΕΕ

¨ Καμιά σύλληψη/τρομοκράτηση μεταναστών και αλληλέγγυων

¨ Κάτω τα χέρια από το άσυλο



Αποφασίσαμε:

¨ Όποτε υπάρχουν αστυνομικές επιθέσεις στην ΑΣΟΕΕ να υπάρχει συλλογική παρέμβαση των φοιτητών με πανό στη Πατησίων έξω από τη σχολή

¨ Μοίρασμα κειμένων με πρώτο ραντεβού τη Τετάρτη 23/5 στο προαύλιο της σχολής στις 11:00

¨ Διαμαρτυρία στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τη Πέμπτη 24/5 στις 11:00

¨ 2ημέρο φεστιβάλ τη Πέμπτη 24/5 και τη Παρασκευή 25/5 που θα οργανώσει η αντίστοιχη ομάδα εργασίας

¨ Αντικατασταλτική-αντιφασιστική πορεία τη Τρίτη 29/5

¨ Νέα Γενική Συνέλευση Τετάρτη 30/5 στις 13:00 στο αμφ.Α





Φοιτητικός Σύλλογος ΑΣΟΕΕ «Σωτήρης Πέτρουλας»

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Ανακοίνωση πρωτοβουλίας φοιτητών/τριών ΑΣΟΕΕ για τις επίθεσεις της αστυνομίας στη σχολή

Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε την αστυνομοκρατία στο κέντρο της Αθήνας, ιδιαίτερα στη περιοχή γύρω από την ΑΣΟΕΕ με κλούβες των ΜΑΤ και καθημερινές επιθέσεις στο προαύλιο χώρο της σχολής κατά των φοιτητών και των μεταναστών.

Αποκορύφωμα αυτής της αστυνομοκρατίας και τρομοκρατίας , ήταν η εισβολή που έγινε το βράδυ της Τετάρτης 16/5 κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας και ενώ η σχολή ήταν γεμάτη φοιτητές. Είναι ξεκάθαρη η επίθεση που γίνεται σε συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες και στο άσυλο που είναι μια κατάκτηση του λαϊκού κινήματος. Επίσης η γεμάτη σχολή αποτελούσε ένα ιδανικό μέρος έτσι ώστε να επιβεβαιώσει η ελληνική αστυνομία το εχθρικό και  τρομοκρατικό της πρόσωπο. Κατά τη μία τα ξημερώματα της Πέμπτης, έφτασαν 2 μηχανές της αστυνομίας μπροστά στην είσοδο και βλέποντας ότι μέσα παρευρίσκονταν  φοιτητές, 20 περίπου αστυνομικοί της ομάδας ΔΕΛΤΑ εισέβαλαν στο προαύλιο χώρο και κραδαίνοντας κλομπ ξεκίνησαν να κυνηγούν τους φοιτητές  που βρισκόταν εκεί φτάνοντας μέχρι το θυρωρείο (την κεντρική είσοδο). Μετά από εκεί κατευθύνθηκαν προς τα έξω βρίζοντας και προκαλώντας. Έτσι μερίδα των φοιτητών στάθηκε απέναντι τους προσπαθώντας να τους απωθήσει από το χώρο του πανεπιστημίου. Οι αστυνομικοί αφού βγήκαν έξω άρχισαν να πετούν πέτρες προς τους φοιτητές και τους απειλούσαν ότι θα ξαναμπούν. Επικράτησε μία γενικευμένη κατάσταση τρομοκρατίας τόσο μέσα όσο και έξω από τη σχολή καθώς έξω χτυπήθηκε ένας φοιτητής από κλομπ αστυνομικού ο οποίος οδηγήθηκε στο νοσοκομείο. Αυτό αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα σαν περιστατικό μετά την συνεχιζόμενη ένταση και αστυνομοκρατία στην περιοχή τους τελευταίους μήνες. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στις 9 Μαΐου νεοναζί μαζί με τα ΜΑΤ πετούσαν πέτρες σε μετανάστες και φοιτητές με τη πλήρη συγκάλυψη της ηγεσίας της αστυνομίας και των ΜΜΕ.

Απέναντι σε όλα αυτά, τόσο καιρό η πρυτανεία με τη σιωπή της φαίνεται ότι συναινεί απόλυτα και επικροτεί.

Ως απάντηση σ’ αυτά τα γεγονότα, μετά από ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του Φοιτητικού Συλλόγου καλέστηκε Γενική Συνέλευση την οποία η πρυτανεία σαμπόταρε μη βγάζοντας ανακοίνωση για τη διακοπή των μαθημάτων όπως προβλέπεται. Παρ’ όλα αυτά φοιτητές μαζεύτηκαν και αποφάσισαν να κάνουν κάποιες δράσεις:
  • κάλεσμα Γενική Συνέλευση Τρίτη 22/5, 13:00 αμφ.Α
  • κατάληψη διαρκείας πρυτανείας με αίτημα την απομάκρυνση των ΜΑΤ από του χώρους γύρω από την ΑΣΟΕΕ
  • συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Παρασκευή 18/5 στις 12:00 στο προαύλιο τη σχολής 

  
πρωτοβουλία φοιτητών/τριών ΑΣΟΕΕ

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

ΓΙΑ ΤΗ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 17 ΜΑΗ

38 χρόνια μετά και η ιστορία επαναλαμβάνεται…

 
Οι φοιτητές έρχονται και πάλι αντιμέτωποι με πρακτικές χούντας και την εισβολή αστυνομικών δυνάμεων κατά την διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών. Εάν στις 9 Μάη είδαμε την Χρυσή Αυγή να πετά πέτρες πλάι-πλάι με τα ΜΑΤ, στις 17 Μάη τους είδαμε να καταλύουν το άσυλο. Στη 01:00 τα ξημερώματα και καθώς οι φοιτητές προετοιμάζονταν για την καταμέτρηση, ομάδες ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ- τουλάχιστον 40 ατόμων- εισβάλανε μέσα στην ΑΣΟΕΕ αναίτια. Με πρωτόγνωρη λυσσαλεότητα τρομοκρατούσαν φοιτητές και σπάγανε τα τραπεζάκια των παρατάξεων. Η απαράδεκτη ενέργεια των αστυνομικών να χτυπήσουν φοιτητή με αποτέλεσμα να μεταφερθεί σε νοσοκομείο, πρέπει να βρει ξεκάθαρη απάντηση από τον φοιτητικό σύλλογο. Είναι αναγκαίο να διεξαχθεί Γενική Συνέλευση την Τρίτη 22 Μάη ώστε ο φοιτητικός σύλλογος να καταδικάσει την είσοδο των κρατικών οργάνων εντός του ασύλου και να οργανώσει την δική του απάντηση.

Ανέκαθεν το άσυλο αποτελούσε το κέντρο των κινημάτων και των αγώνων του λαού μας. Μες στη δική του αγκαλιά οργανωνόταν η πάλη ενάντια στα αυταρχικά καθεστώτα και τις αποφάσεις κυβερνήσεων που αποσκοπούσαν στη μείωση ή την αφαίρεση θεμελιωδών δικαιωμάτων του λαού. Την ίδια στιγμή, οι εκφραστές της κάθε κυβέρνησης αλλά και συνολικά του κάθε πολιτικού συστήματος, αναγνώριζαν στο άσυλο και διέκριναν ξεκάθαρα σ’ αυτό, τον εχθρό τους. Κι αυτός ο εχθρός δεν ήταν άλλος πέρα από την ελευθερία της έκφρασης, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την οργάνωση της αντίδρασης ενάντια στη φίμωση της λαϊκής φωνής και την καταπάτηση των κεκτημένων με αίμα δικαιωμάτων του λαού.
Με την επίσημη κατάργηση του ασύλου-διότι άτυπα το κράτος έχει παραβιάσει άπειρες φορές το άσυλο στο παρελθόν- χάνεται αυτόματα η προμετωπίδα των κοινωνικών αγώνων…

Το άσυλο εκείνο που επιτρέπει στους φοιτητές να διεξάγουν Γενικές Συνελεύσεις, που επιτρέπει τη συλλογική δράση των φοιτητών και τα ριζοσπαστικά μέσα πάλης όπως οι καταλήψεις πρέπει να διασφαλίζεται από τον σύλλογο μιας και στα χαρτιά των Υπουργείων πλέον δεν υφίσταται.
Το άσυλο δεν αποτελεί παραχώρηση κάποιας κυβέρνησης αλλά κεκτημένο του φοιτητικού και ευρύτερα λαϊκού κινήματος. Διασφαλίζει τη δυνατότητα ύπαρξης και έκφρασης ριζοσπαστικών αντιλήψεων, διεργασιών και πρακτικών όπως ακριβώς αναπτύχθηκαν κατα τη διάρκεια των φοιτητικών κινητοποιήσεων.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το άσυλο ήταν εκείνο που επέτρεψε στους φοιτητές να ρίξουν τα νομοσχέδια του Αρσένη και της Γιαννάκου και να αφήσουν ανανεργό τον νόμο Διαμαντοπούλου. Χωρίς το άσυλο το σπάσιμο των συμβουλίων διοίκησης δεν θα είχε επιτευχθεί αφού τα ΜΑΤ θα μπορούσαν ανενόχλητα να εισβάλουν στην ΑΣΟΕΕ για να διασφαλίσουν την εκλογή τους.
  
Εμείς λέμε πως
Απέναντι σε όλους αυτούς που ονειρεύονται πρακτικές χούντας,
Απέναντι στους συνεχιστές των παλαιών καθεστώτων που καταδυνάστευσαν ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να υπάρξει απάντηση από τον σύλλογο των φοιτητών ο οποίος βαδίζοντας στα μονοπάτια νικηφόρων αγώνων του παρελθόντος θα απαλλάξει την κοινωνία από αυτούς.




 
ΟΛΗ ΣΤΗ  ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗ 22 ΜΑΗ,
ΩΡΑ 13:00, ΑΜΦ. Α

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

ΜΑΥΡΟ ΣΤΟ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ - ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Λίγες μέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές και το μήνυμα τους είναι ξεκάθαρο. Ο δικομματισμός και η πολιτική του καταδικάστηκε με τον πιο ηχηρό τρόπο ( τα ποσοστά ΠΑΣΟΚ-ΝΔ έπεσαν στο ιστορικό χαμηλό του 33%). Ταυτόχρονα όμως αποτυπώθηκε μια μεγάλη στροφή του κόσμου προς την αριστερά που αντιλήφθηκαν ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος απονομιμοποίησης των μέτρων και των μνημονιακών πολιτικών.  Της αριστεράς εκείνης που ήταν μαζί με εκατομμύρια λαού στις 17 Πανεργατικές Απεργίες των δυο τελευταίων χρόνων, στις πλατείες και στις παρελάσεις που κατέληξαν να είναι μαζικές διαδηλώσεις.
Είναι λοιπόν αναγκαίο, οι φοιτητές με τη σειρά τους να μαυρίσουν τους εκπροσώπους αυτής της πολιτικής εντός των πανεπιστημίων. Στις 16 Μάη πρέπει η νεολαία να δώσει ξεκάθαρο μήνυμα, πως απέναντι στην επίθεση που δέχεται εντός αλλά και εκτός του πανεπιστημίου, απαντάει με ανυπακοή και αγώνα για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για το λαό και τη χώρα συνολικά.
Όπως οι καταλήψεις του Σεπτέμβρη απονομιμοποίησαν τον νόμο-έκτρωμα της Διαμαντοπούλου ( που δεν βγήκε καν βουλευτής!), και οι παραστάσεις διαμαρτυρίας μπλόκαραν τα συμβούλια διοίκησης των μανατζερέων και των μεγαλοκαθηγητάδων , έτσι και στις φοιτητικές εκλογές πρέπει να δωθεί άλλο ένα χτύπημα για την ανατροπή του νόμου 4009. Η ριζοσπαστική αριστερά που βρέθηκε μπροστά σε κάθε μάχη των εργαζομένων και της νεολαίας πρέπει να βγεί πιο δυνατή.
Πρέπει οι φοιτητές να γυρίσουν τις πλάτες τους στη παράταξη του ΠΑΣΟΚ που το μόνο που κάνει είναι να ενσωματώνει τις όποιες αντιδράσεις του συλλόγου για να γίνουν ακίνδυνες. Αυτό το προσπαθεί μποϊκοτάροντας τη διεξαγωγή των Γενικών Συνελεύσεων είτε βγάζοντας  τις παράνομες (όπως στις καταλήψεις του Σεπτέμβρη). Θέλει να κάνει κουμάντο στο πανεπιστήμιο- εκπροσώπηση το ονομάζουν!- μέσα από τις τμηματικές συνελεύσεις και οι συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου να ατροφήσουν. Δεν πρέπει οι φοιτητές να χάψουν το παραμύθι τους, ότι τα παρακάλια σε μεγαλοκαθηγητάδες με τα αιτήματα αρκούν για να πετύχεις αλλαγές μέσα στα πανεπιστήμια. Διεκδικούμε λένε εστίες, καινούργιες αίθουσες, campus αλλά δεν λένε τίποτα για το πώς θα τα πετύχουν. Πως γίνεται να πετύχεις δωρεάν σίτηση και στέγαση όταν οι κεντρικές πολιτικές του κόμματός σου, της ΕΕ και του ΔΝΤ επιβάλλουν το κόψιμο της χρηματοδότησης για την παιδεία, με επακόλουθο τις εστίες να κινδυνεύουν με κλείσιμο και τα πανεπιστήμια να χάνουν 150 εκατομμύρια λόγω του PSI. Το γεγονός ότι η ΠΑΣΠ ψήφισε μαζικά τον πρύτανη Γάτσιο που υποστήριζε εξ αρχής τον νομο 4009  ο οποίος διαλύει το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο και ανοίγει τον δρόμο στις επιχειρήσεις είναι χαρακτηριστικό της πολιτικής που ακολουθεί.
Όσων αφορά την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ακολουθεί κατά γράμμα τους στόχους της Νέας Δημοκρατίας για την παιδεία (αυτό γίνεται ξεκάθαρο από της πρόταση της για την παιδεία).  Πρότεινε μάλιστα το πτυχίο μας να χάσει τη δύναμή του και να γίνει ισότιμο με 3χρονο bachelor βοηθώντας με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας για την Δια Βίου Εκπαίδευση να γίουν πραγματικότητα. Δηλαδή πλήρωνε μια ζωή για να επανακαταρτίζεται άμα θες να βρείς καμιά δουλειά. Αποτελεί την δύναμη που θέλει να εγγυηθεί την εφαρμογή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης υποστηρίζοντας την διάσπαση των πτυχίων μας και την αξιολόγηση των προγραμμάτων σπουδών από εταιρίες με επιχειρηματικά κριτήρια. Τον Σεπτέβρη κρύφτηκε πίσω από το λεγόμενο κίνημα ανοιχτών σχολών αντί να πάρει ξεκάθαρη στάση για τον νόμο και τις κινητοποιήσεις.  Λειτουργεί ξεκάθαρα ενάντια στα δικαιώματα και τις ανάγκες των φοιτητών προβάλλοντας την υποταγή στα κελεύσματα της κάθε κυβέρνησης.
Το άκυρο-αποχή βγάζει λάδι τις παρατάξεις του δικομματισμού, ενισχύοντας τα ποσοστά τους και δίνοντας το πράσινο φως σε ΠΑΣΠ-ΔΑΠ να λειτουργούν εις βάρος των φοιτητών. Η ενεργός συμμετοχή στις εκλογές αλλά και όλες τις διαδικασίες του συλλόγου , με ανώτερη αυτή των γενικών συνελεύσεων, είναι αναγκαία καθώς πρέπει να συμμετέχουμε σε όσα μας αφορούν και όχι να αφήνουμε άλλους να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς

Η δύναμη που από τη πρώτη στιγμή πάλεψε για την ανατροπή του νόμου 4009, που ψηφίστηκε από το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες των φοιτητών με συνελεύσεις και καταλήψεις ήταν τα σχήματα της ΕΑΑΚ. Ο μόνος νόμος που έχει μείνει ανενεργός στην εποχή της κρίσης είναι αυτός για την παιδεία με τις καταλήψεις του Σεπτέμβρη και το σπάσιμο των συμβουλίων διοίκησης τόσο στην ΑΣΟΕΕ όσο και πανελλαδικά. Μάχες στις οποίες οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ έδωσαν δυναμική παρουσία, παίζοντας καθοριστικό ρόλο. Η ΕΑΑΚ ήταν η δύναμη που βρέθηκε μπροστά σε κάθε μάχη των εργαζομένων και της νεολαίας, στις απεργίες, στις πλατείες και σε όλους τους αγώνες του λαού.

Στις 16 Μάη στηρίζουμε-ψηφίζουμε την αριστερά της ανατροπής!

Στηρίζουμε-ψηφίζουμε ΡΑΣ-ΕΑΑΚ

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 9ης ΜΑΗ...


ΜΑΤ "ψεκάζουν" το προαύλιο του ΟΠΑ
Και τί και αν αυτή η περίοδος αποτελεί την πιο κρίσιμη περίοδο λιτότητας και ανεργίας για τον ελληνικό λαό. Και τί και αν έχουν καταλύσει τα πιό βασικά μας δικαιώματα σε εργασία και σε ζωή με αξιοπρέπεια. Και τι κ αν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα νομοσχέδιο που εντάσει πλέον τα πανεπηστίμια και την παιδεία στον κόσμο της στεγνής αγοράς και εκμετάλλευσης.. το βασικότερο πρόβλημα που προβάλλεται ως κυρίαρχο απο την μεριά του συστήματος και των ΜΜΕ αυτή τη στιγμή είναι οι μετανάστες που “απειλούν την δημόσια ασφάλεια των πολιτών” και ”το παραεμπόριο που επηρεάζει την οικονομική κατασταση της χώρας”. Ανέκαθεν σε τέτοιες πολιτικές συγκυρίες το κράτος χρησιμοποιεί τους μετανάστες σαν αποδιοπομπαίους τραγους για να αποπροσανατολίσει και να στρέψει την προσοχή αλλα και την οργή του λαού από τα κυρίαρχα προβλήματα. Αυτό που πρέπει να γίνει πλέον ξεκάθαρο είναι ότι οι μετανάστες αποτελούν ενεργό κομμάτι της εργατικής τάξης και μάλιστα το πιο εκμεταλλευόμενο. Ενω τα προηγούμενα χρόνια η οικονομία της χώρας στηρίχτικε σε μεγάλο βαθμό στην εκμετάλλευση τέτοιων μειoνοτήτων μέσω της μαύρης εργασίας τώρα πλέον τους παρουσιάζει σαν απειλή και γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες γεγονότων έκφυλης βίας απο τη μεριά της αστυνομίας και νεοναζιστικών ομάδων.
Ασφαλίτες, ΜΑΤ και Χρυσαυγίτες. Κράτος & Παρακράτος μαζί δηλαδή!
 Στην ΑΣΟΕΕ οι επιχειρήσεις σκούπα αποτελούν καθημερινό φαινόμενο εδώ και πολύ καιρό και ηταν θέμα χρόνου η κατάσταση να ξεφύγει.Την Τετάρτη βιώσαμε την καταστόλη και την αστυνομοκρατία σε ανεπανάλληπτο βαθμό. Από το πρωί ασφαλίτες είχαν περικυκλώσει την ΑΣΟΕΕ  ζητώντας ταυτότητες φοιτητών και τραμπουκίζοντας όσους φέρναν κάποια αντίσταση ή φαίνονταν “ύποπτοι”. Το φαινόμενο εξελίχθικε με ένστολους και μη αστυνομικούς -οι δεύτεροι οπλισμένοι με σφεντόνες, λοστούς και πέτρες- στην πτέρυγα Δεριγνύ να απειλούν και να βρίζουν τους φοιτητές. Η κατάσταση εκτροχιάστηκε όταν φοιτητές βγήκαν να υπερασπιστούν το άσυλο και το πανεπιστήμιο, όπου διμοιρία ΜΑΤ επιτέθηκε φτάνοντας μέχρι την κεντρική είσοδο του πανεπιστημίου πετώντας δακρυγόνα μέσα στον προαύλιο χώρο.Τραγική απόδειξη της αστυνομικής αυθαιρεσίας και καταστολής είναι η σύλληψη Ινδού καθηγητή που κατεύθανε εκείνη την ώρα στην ΑΣΟΕΕ για να παραδόσει μαθήματα σε τμήμα μεταπτυχιακών του πανεπιστημίου. Όταν ο γραμματέας της σχολής επενέβει, η απάντηση ήταν οτι ο Ινδός καθηγητής συμμετείχε στα γεγονότα και πετούσε πέτρες. Χρειάστηκε να τον μεταφέρουν στο τμήμα για να εξακριβωθεί η ταυτότητά του και να τον αφήσουν ελεύθερο. Από τη μεριά του ο πρύτανης της σχολής απέναντι στα γεγονότα κράτησε την γνώστη του στάση, όχι μόνο παθητική αλλά και σύμφωνη με αυτό που γινόταν και όπως είχε τονίσει και στο παρελθόν ο δρόμος πρέπει να καθαρίσει απο το παραεμπόριο και την εγκληματικότητα”. Τί άλλο θα μπορούσαμε βέβαια να περιμένουμε απο κάποιον υπέρμαχο του νέου νόμου της Διαμαντοπούλου για το πανεπιστήμιο;  
 Η μόνη μαχητική απάντηση σε όλο αυτό μπορεί να έρθει από τον ίδιο τον Φοιτητικό Σύλλογο της ΑΣΟΕΕ, μέσω συλλογικών διαδικασιών όπως η Γενική Συνέλευση που αποτελλεί το πιό αμεσοδημοκρατικό όργανο του συλλόγου όπου οι φοιτητές μπορούν να συζητήσουν για τα ζητήματα που τους αφορούν και να αποφασίσουν για τις περεταίρω δράσεις τους. Αδικαιολόγητη είναι η στάση των κυρίαρχων παρατάξεων του πανεπιστημίου (ΠΑΣΠ-ΔΑΠ) που για μια ακόμη φορά παρακωλύουν κάθε προσπάθεια για διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης (πολλές φορές καταγγέλοντάς τες ως παράνομες). Είναι αυτοί που είναι με την εκπροσώπηση των φοιτητών και την ανάθεση. Είναι αυτοί που δεν επιτρέπουν στον φοιτητή να λάβει ενεργό μέρος και τον θέλουν απλό παρατηρητή των γεγονότων καθε φορά. Δεν είναι δυνατόν μετά απο μήνες αστυνομικών επιθέσεων μπροστά στην ΑΣΟΕΕ ο σύλλογος να μην έχει συνεδριάσει ακόμα και να μένει αμμέτοχος σε όλο αυτό.
 Σαν ΡΑΣ-ΕΑΑΚ καλούμε όλους τους φοιτητές να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Μέσα απο συλλογικές διαδικασίες να βάλουμε τέλος στο θέατρο του παραλόγου παίρνοντας ξεκάθαρη θέση, καταδικάζοντας αυτές τις πρακτικές. Είναι καιρός να βγούμε μπροστά και να υπερασπιστούμε το πανεπιστήμιο των αναγκών μας σαν η γενία που θα φέρει την ανατροπή, η γενιά αυτή που απέναντι στο μαύρο μέλλον που της ετοιμάζουν δεν σκύβει το κεφάλι αλλά διεκδικεί τα αυτονόητα και ακόμη παραπάνω.
Φασίστες/Παρακρατικοί -εξοπλισμένοι με πέτρες, γκλομπ και λοιπά σύνεργα- σε κοινές επιχειρήσεις με τα ΜΑΤ.




ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 11 Η ΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ


ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ


«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος...
Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής...
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος...
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός...
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου».
Μ.Μπρεχτ