Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Ανακοίνωση ΡΑΣ-ΕΑΑΚ

Την Τρίτη 13/9/2011 πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών της ΑΣΟΕΕ, μετά από προηγούμενη απόφαση του Συλλόγου. Στη διαδικασία της Συνέλευσης -η οποία ήταν μαζικότατη- και μετά τις πρωτολογίες , κατατέθηκε μία πρόταση για διεξαγωγή ψηφισμάτων υπέρ ή κατά της κατάληψης και του νόμου , χωρίς αυτά να ενσωματώνονται στα πολιτικά πλαίσια..
Τη πρόταση αυτή στήριξαν με σθένος η ΠΑΣΠ και το ΜΑΣ (ΚΝΕ). Στην τρίτη Συνέλευση του Συλλόγου, που ο κόσμος κατέβηκε ακόμα πιο μαζικά, να αποφασίσει τη συνέχιση των κινητοποιήσεων ενάντια στο νόμο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η ΠΑΣΠ και το ΜΑΣ χεράκι-χεράκι συνέβαλλαν τα μέγιστα στον εκφυλισμό της διαδικασίας της συνέλευσης. Εγκλώβισαν τους φοιτητές που ήρθαν να αγωνιστούν με αποτέλεσμα η Γενική Συνέλευση να αποφασίσει για κατάληψη αλλά όχι για πολιτικό πλαίσιο.
Η απουσία πολιτικού πλαισίου ψηφισμένου από τη Γ.Σ. δημιουργεί τα εξής ερωτήματα: Τι έρχεται να συντονίσει η Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης και στη βάση ποιου πολιτικού πλαισίου; Ποιος θα αποφασίσει σε ποια προσυγκέντρωση θα κατέβει το πανό του Φοιτητικού Συλλόγου; Τελικά η Γ.Σ. αποφασίζει μόνο για τη κατάληψη και η Συντονιστική Επιτροπή το πολιτικό περιεχόμενο μέσα στο οποίο δρα ο Σύλλογος;
Εμείς ως ΡΑΣ-ΕΑΑΚ πιστεύουμε ότι το πολιτικό περιεχόμενο δεν μπορεί να είναι ξεκομμένο από τις μορφές πάλης και το αντίστροφο. Δηλαδή η κατάληψη δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από την ανατροπή του νόμου και την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Οι δυνάμεις που το επιδιώκουν αυτό (ΠΑΣΠ και ΜΑΣ) έχουν στόχο να αποπροσανατολίσουν το φοιτητικό κίνημα και να το οδηγήσουν σε εκτόνωση.
Ως ΡΑΣ-ΕΑΑΚ θεωρούμε πως για να είναι νικηφόρο το φοιτητικό κίνημα πρέπει, εκτός από τις δυναμικές μορφές πάλης του, να έχει ως αιχμές την ανατροπή του νόμου για τη παιδεία αλλά και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής της ΕΕ και του ΔΝΤ. Να λαμβάνει αποφάσεις μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις και τα Συντονιστικά των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων για το κοινό βηματισμό όλων των Φοιτητικών Συλλόγων, αλλά και τη συμπόρευσή τους με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.