Ανακοίνωση
Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας μεθοδευμένης προσπάθειας καταπάτησης του παν/κού ασύλου, η οποία προωθείται μέσω του νέου Νόμου – Πλαισίου , στα πλαίσια της γενικότερης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Η κίνηση αυτή βρήκε απέναντι της την πλειοψηφία των φοιτητών, εκπαιδευτικών και εργαζομένων που συμπυκνώθηκε και κορυφώθηκε στο πανεκπαιδετικό κίνημα της προηγούμενης περιόδου.
Στο Π.Ι. οι Πρυτανικές Αρχές πιστές στη λογική της αναδιάρθρωσης, επιχειρούν εδώ και ένα χρόνο να εγκαταστήσουν στου χώρο του πανεπιστημίου, συστήματα «ασφαλείας», μονάδες security και κάμερες παρακολούθησης, των οποίων το κόστος αγγίζει το ποσό των 1.000.000 €.
Η κίνηση αυτή αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του παν/κού ασύλου, η οποία στοχεύει στον έλεγχο των φοιτητών/τριών και των εργαζομένων, μετατρέποντας το πανεπιστήμιο, από ένα ανοιχτό κοινωνικό χώρο, σε χώρο αποστειρωμένο, ελεγχόμενο και περιφρουρημένο από κινηματικές διαδικασίες και πρακτικές. Από την αρχή σύλλογοι φοιτητών, ΔΕΠ (καθηγητών) και εργαζομένων είχαν καταδικάσει την τοποθέτηση τέτοιων ηλεκτρονικών συστημάτων μέσα από συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις, τη στιγμή που οι πρυτανικές αρχές με πραξικοπηματικό τρόπο προχωρούσαν στη διακύρηξη διαγωνισμού και στη συνέχεια σε τοποθέτηση των εν λόγω συστημάτων.
Την Παρασκευή 29/6 στα πλαίσια των αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων, πραγματοποιήθηκε μαζική κινητοποίηση στο Μεταβατικό Κτήριο, η οποία προχώρησε σε «κατέβασμα» αυτών των ηλεκτρονικών συστημάτων παρακολούθησης.
Ο πρύτανης και οι πρυτανικές αρχές έσπευσαν να εξαπολύσουν έναν πόλεμο εντυπώσεων, προσπαθώντας από την αρχή να διαστρεβλώσουν την αλήθεια και να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρομοκράτησης και ποινικοποίησης των φοιτητικών αγώνων. Με μια σειρά ψευδών γεγονότων προσπάθησαν να συνδέσουν κλοπές στο Π.Ι. με αυτούς που κατέβασαν τα συστήματα, ενώ ταυτόχρονα επιχείρησαν να παρουσιάσουν μια μαζική διαδικασία που ξεκινούσε από τις γενικές συνελεύσεις σαν μια απομονωμένη και μειοψηφική δράση.
Την ενορχηστρωμένη προσπάθεια διαστρέβλωσης της αλήθειας, συμπληρώνει η στοχοποίηση και ποινικοποίηση κινηματικών πρακτικών καθώς και αγωνιστών/ριών μέσω της τρομοκράτησης και της απειλής ποινικών διώξεων από πλευράς των πρυτανικών αρχών.
Στο δια ταύτα, το ερώτημα στο οποίο ο κ. Γεροθανάσης αρνείται να απαντήσει με σαφήνεια είναι όχι πως και γιατί τα συστήματα «απεγκαταστήθηκαν», αλλά το πώς ανέβηκαν εξ ‘ αρχής και με ποιο σκοπό. Μέσα από όλα αυτά εμφανίζεται ως όψιμος υπερασπιστής του Ασύλου, τη στιγμή που το καταπατά, τάσσεται ενάντιος στο νέο Νόμο – Πλαίσιο, τη στιγμή που τον εφαρμόζει. Τέλος, δημαγωγικά επικαλείται δημοκρατικές αξίες και θεσμούς, ξεχνώντας πως τα παραπάνω αποδεικνύονται έμπρακτα ενώ ταυτόχρονα κρίνεται και ο ίδιος για την προσωπική του στάση από τα φοιτητικά του χρόνια, έως και σήμερα.
Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση - σχήματα Ιωαννίνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου