Κυριακή 4 Μαΐου 2008

Το ΑΣΥΛΟ υπο αμφισβήτηση..

Για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι σε «νεκρές» περιόδους, όπως οι διακοπές από τα μαθήματα λόγω των γιορτών, το υπουργείο και οι φορείς του μέσα στις σχολές δεν διακόπτουν την προσπάθεια για την εφαρμογή νόμων της αναδιάρθρωσης με άμεσο η έμμεσο τρόπο.

Αυτή τη φορά δια χειρός του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ. Τι συνέβη? Επιστρέφοντας τις τελευταίες μέρες στο κτίριο της σχολής είχαν αφαιρεθεί όλα τα ταμπλό των παρατάξεων κατ’ εντολή της Πρυτανείας από τους διαδρόμους της σχολής. Σε πρώτο επίπεδο, αξιοσημείωτος είναι ο αντιδημοκρατικός τρόπος με τον οποίο λήφθηκε η απόφαση. Δηλαδή, με την αυθαίρετη απόφαση του Πρύτανη Πραστάκου, εν γνώσει καμίας παράταξης και ενώ, είχαν εκφραστεί διαφωνίες από κάθε πλευρά όταν είχε τεθεί το ζήτημα, παλαιότερα . Kαι σαν να μην έφτανε αυτό, δεχθήκαμε εμπαιγμό από πλευράς του όταν ισχυρίστηκε ψευδώς ότι αυτή αποτελούσε απόφαση της τελευταίας Συγκλήτου. Είναι, επομένως, άξιες καταγγελίας πρακτικές τύπου «αποφασίζουμε και διατάζουμε» μέσα στις σχολές, από όπου και αν προέρχονται, και πολύ περισσότερο όταν πραγματοποιούνται εν κρυπτώ και με παντελή έλλειψη ενημέρωσης .

Στη συνέχεια, πρέπει να αναδείξουμε τι σημαίνει μια τέτοια κίνηση, με τι σκοπιμότητα πραγματοποιείται, ποιανού τις θέσεις και τους στόχους εξυπηρετεί και, τέλος, σε ποιο χρόνο παίρνει κανείς την πολιτική επιλογή να το κάνει.

Κατ’ αρχάς, ως πράξη αυτό ταυτίζεται με την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου. Σημαίνει έμπρακτα την κατάλυση κάθε έννοιας ελεύθερης διακίνησης ιδεών –στη συγκεκριμένη περίπτωση πολιτικών , η οποία υπό την προστασία της ύπαρξης του ασύλου, αποτελεί ιστορικά κατάκτηση των αγώνων της νεολαίας και του φοιτητικού κινήματος. Πιο συγκεκριμένα, και το φοιτητικό κίνημα των δύο τελευταίων χρόνων έχει απορρίψει σαφώς με τις αποφάσεις του τον επαναπροσδιορισμό και την επαναδιαπραγμάτευση του ασύλου, με τον τρόπο που το θέτει και ο νόμος πλαίσιο. Συγκεκριμένα, ο νέος νόμος- πλαίσιο ορίζει τον περιορισμό του ασύλου μόνο στις αίθουσες διδασκαλίας, σε εργαστήρια, σε χώρους που διεξάγεται έρευνα στις σχολές και, γενικότερα, σε χώρους όπου πραγματοποιείται ακαδημαϊκό έργο. Αυτός είναι ο νόμος του υπουργείου, που είδαμε και στις θέσεις της ΔΑΠ όταν προεκλογικά μοίραζε τις θέσεις της για την εκπαίδευση. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε και κάτι άλλο: Τα πλαίσια της ΠΑΣΠ στις γενικές συνελεύσεις που ανέφεραν πως η παράταξη αυτή παλεύει για «ακαδημαϊκό άσυλο».

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω? Ότι μέσα στις σχολές θα είναι κατοχυρωμένο το να πραγματοποιούνται μαθήματα, εργαστήρια κτλ., αλλά όχι και οι γενικές συνελεύσεις του συλλόγου, παραστάσεις διαμαρτυρίας ή ριζοσπαστικές μορφές πάλης όπως αυτή της κατάληψης. Παρατηρούμε, λοιπόν, μία τέτοια κίνηση έρχεται να πλήξει το φοιτητικό συνδικαλισμό, αλλά όχι οποιονδήποτε φοιτητικό συνδικαλισμό. Όχι το φοιτητικό συνδικαλισμό που χρειάζονται οι παρατάξεις που προωθούν την αναδιάρθρωση(ΔΑΠ,ΠΑΣΠ) μέσα στις σχολές και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την ύπαρξη και την εξυπηρέτηση των θέσεων τους στις σχολές (χαρακτηριστικές οι ανακοινώσεις τους προεκλογικά και μετεκλογικά για το τι καταφέρνουν δια της εκπροσώπησης με τα αιτήματα -εμείς προσθέτουμε και με την ψήφο τους στα νομοσχέδια ή σε πτυχές αυτών- στις γενικές συνελεύσεις των τμημάτων). Αλλά το φοιτητικό συνδικαλισμό με τις αμεσοδημοκρατικές, δυναμικές του μορφές που μπορούν να εμπλέξουν τον κόσμο του συλλόγου, όπως οι γενικές συνελεύσεις, οι καταλήψεις, οι παραστάσεις διαμαρτυρίας, και να πετύχουν αποτελέσματα τόσο σε επίπεδο σχολής, όσο και κεντρικά πολιτικά. Μην ξεχνάμε την απόσυρση του νόμου-πλαίσιο του Μάη-Ιούνη 2006, τη νίκη του άρθρου 16, αλλά και το ότι τη φετινή χρονιά με παραστάσεις διαμαρτυρίας ουκ ολίγες φορές έχουν μπλοκαριστεί εφαρμογές νόμων στα τμήματα της ΑΣΟΕΕ. Επομένως, αν oι πράξεις αυτές θέλουν να φιμώσουν κάποιους, είναι ακριβώς αυτούς που αντιπροτείνουν όλα τα παραπάνω, που αναδεικνύουν την αναγκαιότητα για κινητοποιήσεις στους φοιτητές των οποίων τα δικαιώματα και τα συμφέροντα πλήττονται και στέκονται εμπόδιο στην ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.



Τέλος, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το με τι συμπίπτει χρονικά η ενέργεια αυτή στη σχολή μας. Μόλις λίγες ημέρες πριν σε συνέντευξή του ο Υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι ο νόμος-πλαίσιο εφαρμόζεται σε ανά τόπους σχολές και σε επιμέρους διατάξεις του μεν, αλλά οδεύει όλο και ταχύτερα στην εξ ολοκλήρου εφαρμογή του μέσω του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού. Αυτό τόνισε ότι πραγματοποιείται παράλληλα με την εφαρμογή της αξιολόγησης σε όλο και περισσότερες σχολές, όπως έχουμε δει πολύ έντονα και στις τμηματικές συνελεύσεις της ΑΣΟΕΕ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Επειδή, όμως, με την ύπαρξη του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού διευκολύνεται για το υπουργείο και ,συνεπώς, γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνος για εμάς ο τρόπος εφαρμογής του νόμου-πλαίσιο, αντιλαμβανόμαστε ότι ο μοναδικός δρόμος μέσα από τον οποίο θα μπορέσει να επιτευχθεί η απόσυρση του νόμου είναι το κεντρικό φοιτητικό κίνημα, του οποίου οι μαζικές, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες γίνεται πιο επιτακτικό από ποτέ να εμφανιστούν στο προσκήνιο. Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, επομένως, παλεύουμε για συγκρότηση μαζικού, νικηφόρου φοιτητικού κινήματος ρήξης με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και με όρους ανατροπής αυτής μέσα από γενικές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις .

Δεν υπάρχουν σχόλια: